Αύριο

[ ποιήματα  ]

Σου λέω κουράστηκα

Δεν ξέρω πως, πως να συνεχίσω

Εξαϋλωθηκα, σε χρόνο νεκρό

σε τόπο κενό

σε χρόνο νεκρό εξοντώθηκα

σε τόπο κενό πλανιέμαι

σε χρόνο νεκρό εξοντώθηκα

σε τόπο κενό πλανιέμαι

Και εσύ μου λες αύριο

Θα ήταν καλύτερα

Αν μου πιανες το χέρι

Και ήμασταν μαζί

Στα δύσκολα που είχαν έρθει

από καιρό ήταν εδώ

Περιμέναμε ένα αύριο αλλιώτικο

Μα ήταν πέραν του αναμενόμενου

Σου τα πα και πριν τεμαχίστηκα

σε χίλιες στιγμές

σε χίλιες ζωές

συντρίμια

Έγινα σκιά

δεν μπορείς

Σου δίνω το χέρι να το πιάσεις

Μόν ίσκιο από του

αύριο την όψη.

(13/10/2013) για μια άσχημη μέρα